Hayatta hiçbir şey ona kıymetli görünmemiş, peşinden koşmak, erişmek, sahip olmak arzusunu vermemişti. Etrafına daima bir yabancı gözüyle bakmış, hiçbir yere bağlanmak arzusu duymamış, bu yalnızlığının gururu içinde, memnun olmaya çalışmıştı. Şimdi ilk defa bir şey istiyor, hem de korkunç bir şiddet..
O gece bir rüya gördüm. Bir kapı gördüm; kapalı, uğursuz bir kapıydı. Kapının önünde uzun boylu, soluk tenli, güzel bir kadın duruyordu. Girmek üzereydi ama hiçbir ölümlünün bilmediği bir yerdi. Kapalı kapının ardında yaşayan bir ölümün boşluğundan başka bir şey görmüyordu.Ama kim bilir? Melekler bi..
“Tokyo’nun neresinde yaşadığımı biliyor musunuz? Bir daha benimle hiç karşılaşmayacaksınız.”Öğrenci Kız, adını hiç öğrenemediğimiz genç bir kadının berrak zihnine ve tecrübesiz hayatına sızdığımız kısa ama derin bir yolculuk… Döneminin Japonya’sında belki de yaşından büyük acılarla baş etmeye ve mut..
Gittikçe daha da sıkılıyordum. Nihayetinde canımı almaya karar verdim. Bir akşam, etrafta kimsenin olmadığı bir vakit, kararlılıkla denize daldım. Ancak ayağımın güverteden ayrıldığı ve gemiyle bağlantım koptuğu an, hemen canımın kıymetini fark ettim. Kalbimin derinliklerinden keşke vazgeçseydim, di..
Yaşamı derin bir sessizlik içinde geçerken, derdinin nedeni gene de kimsenin bilmediği bir şey değildi. Evliydi ama, yinede genç kız gibiydi: en ufak bir bakıştan utanıyordu. Onun için de, kızarmasını önlemek üzere, herkesin karşısına hep şen, gülerekfen çıkıyordu: yalancıktan, sevinçliymiş gibi gör..
“Bu sadakatsiz toprak parçasından kaçıyordu,bu toprağı büyük üzüntüler çekerek, büyük kahramanlıklarla savunmuşlardı. Şimdi onları sadakatsiz bir şekilde yarı yolda bırakıyordu.”Nemecsek, Boka ve Pál Sokağı’nın diğer çocukları Budapeşte’nin yoksul bir semtinden birlikte yola çıktılar. Bugün artık tü..
Arsa... Çürük tahta perdelerle ve göğe yükselen apartmanlarla sınırlandırılmış bu küçük toprak parçası, Pal Sokağı Çocukları için oyun alanından öte, bir yurttur, sonsuzluk ve özgürlük demektir. Boka, Nemeçek, Çonakoş ve diğer Pal Sokaklılar, arsalarını ele geçirmek isteyen varlıklı çocuklar olan Kı..
“Kaybetmek istemiyorum. Kimsenin içimi görmesini istemiyorum. Ancak bu çabam uzun soluklu olmayacaktır. Ah! Tüm yazarlar böyle midir? Bir şeyler itiraf ederken bile kelimelerini süslerler. Ben, insan değil miyim? Peki, gerçek bir insan gibi yaşayabilir miyim? Bunları yazarken bile kendi yazdıklarımd..
Olağanüstü bir şey ama doğru ; savaşlar sadece halihazırda başarılmış olanları duyurmanın biryoludur. Çünkü bir değişim meydana gelmiştir artık.Bundan sonra insanlar eskiden düşündükleri gibi düşünmezler. Bu artık böyle olsa da, kimse farketmez bunu. Herkes hayatın meşgaleleriyle daha çok uğraşır ve..
“Masadan kalkıp odanın içinde volta atmaya başladım. Böyle zamanlarda megaloman birine dönüştüğümü hissediyordum. Bundan aldığım büyük hazla sanki annem, babam, karım veya çocuğum yokmuş, yalnızca ben ve kalemim varmışız gibi yaşıyordum.”Korku unsurlarıyla zihinsel karmaşanın zekice kullanıldığı iki..
Yerli bilim kurgu edebiyatın son dönemde öne çıkan kalemlerinden Polat Onat, benzersiz hayal gücüyle kaleme aldığı öykülerini Seri Katil Yapay Zekâ mı? adlı çarpıcı kitabında okuyucusunun beğenisine sunuyor. Akıcı bir üslupla, heyecanlı fantastik kurgu ögelerini bir araya getirmenin parıltısını yans..
“Kolundan tutup, kredi kartımı suratına doğru uzattım. Bir anda parmaklarımı teğet geçen dişleriyle kartı ısırdı. O ısırıyordu, ben de çekmeye çalışıyorudum. Kart neredeyse esneyip, lastik gibi olmuşrtu. Dişlerimi gösterip, onu kendime doğru çekerek; “Peki bu kartı versem son cariyem olur musun” ded..